едно од оние јадења кои мајка ми толку добро ги прави, па јас забушавам и многу ретко ги правам. конечно решив да го запишам нејзиниот рецепт, иако е онаков, сé е отприлика и со насоки “ќе видиш колку треба” и сл. а и да го пренесам тука. еден од почесто посетуваните рецепти на блогов е манџа од зелка, па се надевам и рецептов за боранија на многумина ќе им се најде.
еден од омилените ручеци кај нас дома е брзо пржени зеленчуци во вок тава, со или без месо, со ориз. или обратната варијанта, пржен ориз со зеленчуци, со или без месо. и двете се прават многу брзо и може да се употребат разни зеленчуци.
дали понекогаш ви останува неиспиено вино? ни нас. сепак некогаш, ретко, може да се случи да ни остане, па еве една идеја како да се искористи. ова е од оние јадења кои ги правам без рецепт. често правам такви јадења, и не мерам, користам состојки кои ги имаме во моментот, не запишувам и јадењето при секое правење е различно.
глинените тавчиња се многу згодни за печење месо и зеленчуци. што и да испечете во нив ќе биде сочно и вкусно. јас долго време имам romertopf неглазирано тавче со капак, и да ми текнува почесто, би го користела почесто. многу ми се допаѓа како мека и сочна излегува кокошка испечена во него, а за зеленчуците под неа да не зборуваме. исто е и со зеленчуците под свинското, кромидот скоро стопен…
мојата омилена зимска салата. изрендани свежи коренести зеленчуци, најчесто цвекло и моркови, а овој пат и една малку лута бела зимска трупка и една слатка каракушка. понекогаш, во зависност од тоа што имаме дома, ставам и целер, пашканат, кисело јаболко, праз, зелка, црна трупка, дајкон…
во последно време многу ми се важни брзи рецепти. како тестото за пица од минатиот пост, или оваа туршија која може веднаш да се јаде, после само неколку часа, без чекање со недели да се скисели.
машината за леб ја купивме пред точно една година. прво се противев, мислев ќе зафаќа место, а нема да ја користиме. мислев дека можат да се прават само два – три различни рецепти за леб и тоа ми изгледаше досадно. слушав дека мора строго да се придржуваш до рецептите кои доаѓаат со неа, ама прилично брзо почнав да не се придржувам до нив. менувам разни брашна, додавам разни семиња и зрна. сол помалку, шеќер воопшто не ставам, а ни млеко во прав. некогаш додавам некој зачин, лут буковец или суво нане, оригано. наместо вода, ставам кефир, или течноста што останува кога ќе се процеди кефирот. или сварена пченица, пире од цвекло…
Ако имате ваков неглазиран глинен сад за печење, не чекајте како мене со години, да го употребите. кокошката испечена во него е толку сочна и мека, а зеленчуците убаво испечени. ние го јадевме ова со песто од ливчиња од морков со павлака.
еве ме во последен момент да ви дадам идеја или две за домашно зготвени подароци за нова година.
крем супите се вкусни од кој зеленчук и да ги направите. брокули, карфиол, зелка, спанаќ, домати, тиквици, модри патлиџани, моркови, пашканат, праз, компири, целер, кромид… сите комбинации се можни. а ако сакате да направите нешто уште поинтересно, направете две крем супи, од различни состојки и послужете ги одеднаш, со разни додатоци. јас овој пат направив една од тиквици и една од моркови.
знам дека ги цените брзите рецепти, а денешниов е еден таков: ориз и зеленчуци на пареа. одлучив да ги зачинам само со сол и црн бибер за да може да дојде до израз вистинскиот, чист вкус на зеленчукот, кој вака зготвен е ем омекнат ем крцкав.
се надевам не сум досадна повторно со рецепт во кој се искористува пулпата останата од правење сок во соковник. ако често правите сокови, сигурно ќе ви се најде еден ваков рецепт. ако не правите, можеби е време да почнете :-). а секако можете да ги замените двете шољи пулпа со рендани јаболка и тиквици, како во оригиналниот рецепт.